Απληστία και Εγκληματική Συμπεριφορά

Το κλίμα, οι συγκρούσεις, οι ασθένειες, το έγκλημα και η συμπεριφορά, είναι όλα παραδείγματα του πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η απαίτηση για ασφάλεια μπορεί να ερμηνευθεί ότι περιλαμβάνει τις επιθυμίες μας για ένα ασφαλές σπίτι, κάποια εργασιακή σταθερότητα και ούτω καθεξής.

Η αχαλίνωτη φιλαργυρία χαρακτηρίζεται από ένα άτομο ή άτομα των οποίων το περίεργο μυαλό τους ωθεί να κοιτάξουν για παράδειγμα τα ιατρικά αρχεία διασημοτήτων για λόγους περιέργειας και όχι κέρδους. Ωστόσο, πρόκειται για σημαντική παραβίαση της ασφάλειας των ιατρικών δεδομένων.

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ 

• Απείθαρχη απληστία: ορίζεται από ένα άτομο ή άτομα των οποίων το περίεργο μυαλό τους ωθεί να «ρίξουν μια ματιά» στα ιατρικά αρχεία διασημοτήτων - περισσότερο για διασκέδαση παρά για κέρδος. Ωστόσο, πρόκειται για σημαντική παραβίαση της ασφάλειας των ιατρικών δεδομένων.
• Ευκαιριακή Απληστία: προσθέτει μια πτυχή «ευκαιρίας» στην απεριόριστη απληστία, μετατρέποντάς την σε κίνητρο πουλώντας αυτές τις πληροφορίες για προσωπικό όφελος. Σε αυτήν την ομάδα περιλαμβάνονται και άτομα που διαπράττουν ασφαλιστική απάτη.
• Εταιρική απληστία: Αυξάνει το όριο από τα τυπικά επίπεδα προσωπικού που παρατηρούνται στην απάτη και την ευκαιρία να συμπεριλάβει την οργανωτική ηγεσία. Η έννοια της «εκμετάλλευσης του χάσματος» εισάγεται για να καταδείξει πόσο κρίσιμη είναι κατά την εξέταση των εταιρικών πληροφοριών στο πλαίσιο των μη κερδοσκοπικών έναντι των κερδοσκοπικών επιχειρήσεων.
• Σχέδιο απληστία: Ο ίδιος ο τόνος της φράσης υποδηλώνει εγκληματική παρανομία και συχνά απεικονίζει μια ενδεχόμενη συνωμοσία για την κλοπή πληροφοριών με σκοπό το κέρδος εξαπατώντας τα κρατικά ασφαλιστικά συστήματα.
• Οργανωμένη απληστία: Ναι, μπορεί να συνεπάγεται οργανωμένο έγκλημα, αλλά τις περισσότερες φορές χρησιμεύει ως ένα ευρύ θεμέλιο από το οποίο διαμορφώνονται ιδέες, μεταδίδονται σε έναν οικογενειακό κύκλο και μιμούνται άλλοι που επιδιώκουν να επωφεληθούν από παράνομα κέρδη.

 (πέντε παράγοντες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα απάτης και κατάχρησης στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.)

Με αυτές τις συνθήκες ως φόντο, τρία ακόμη χαρακτηριστικά θα πρέπει να θεωρηθούν ως πιθανά προηγούμενα εγκληματικής δραστηριότητας: το εγώ, ο άστοχος αλτρουισμός και η εκμετάλλευση των κενών.

 Παραδόξως, πολλά από αυτά τα εγκλήματα διαπράττονται από άτομα ή μικρές ομάδες ατόμων με τα οποία γνωρίζουν συχνά. Σύμφωνα με εισαγγελείς που έχουν μελετήσει το φόντο αυτών των δικτύων, η εθνικότητα και τα λιγότερα κοινωνικοοικονομικά εμπόδια για την είσοδο στην εργασία αποτελούν συνταγή για την είσοδο σε εγκληματικές επιχειρήσεις. Αυτή η κατάσταση έχει γίνει τόσο διαδεδομένη που έχουν δημιουργηθεί ομοσπονδιακές ομάδες εργασίας σε μια συνολική προσπάθεια να καταστρέψουν αυτές τις παράνομες επιχειρήσεις και να διώξουν τους δράστες.

Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς η ευκαιριακή συμπεριφορά που συνδέεται με την κλοπή οικονομικής και ιατρικής ταυτότητας, καθώς και η ατομική απάτη που ορίζεται από την εθνικότητα και το χαμηλότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, ενθάρρυνε το οργανωμένο έγκλημα να αναζητήσει βάση στην απάτη στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.

• «Το λάθος είναι ανθρώπινο η συγχώρεση είναι θεϊκή ».

Η εγκληματική συμπεριφορά 

είναι ένα δύσκολο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, καθώς υπάρχουν τόσες πολλές πτυχές που πρέπει να εξεταστούν προκειμένου να καταλήξουμε σωστά στην έννοια της πλήρους γνώσης της. Τι ακριβώς είναι η εγκληματική συμπεριφορά; "Μια εγκληματική συμπεριφορά συμβαίνει όταν υπάρχει κίνητρο, μέσο και ευκαιρία. Οι εγκληματικές συνήθειες που συμβάλλουν στην υποτροπή αναφέρονται μερικές φορές ως "παράγοντες κινδύνου" ή "εγκληματογόνες".

Η κατανόηση και η γνώση των εγκληματικών απαιτήσεων είναι μια τεχνική για την προσπάθεια κατανόησης της εγκληματικής συμπεριφοράς. Αυτές οι ιδιότητες σχετίζονται με την εγκληματική σκέψη και δράση. Έχει επίσης χαρακτηριστεί δυναμικά ως «στοιχεία που παράγουν εγκλήματα που συνδέονται στενά με τον κίνδυνο» (Latessa & Lowenkamp, 2005).

Υπάρχουν διάφορα στοιχεία που συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο και εγκληματικότητα σε άτομα που εμφανίζουν εγκληματικά χαρακτηριστικά. Υπάρχει, ωστόσο, ένα αναγνωρισμένο πρότυπο στην εγκληματική συμπεριφορά που πηγάζει από τη βιολογία και την κληρονομικότητα.

«Οτιδήποτε επηρεάζει το παιδί από τη σύλληψη έως τη γέννηση» είναι οι βιολογικοί παράγοντες κινδύνου (Kaiser & Rasminsky, 2010).

Ένα από τα πιο απλά θέματα προς διερεύνηση είναι πώς οι βιολογικές μεταβλητές μπορεί να οδηγήσουν σε εγκληματική συμπεριφορά, όπως η κατάχρηση ουσιών.

Γονική Συμπεριφορά και Παρέκκλιση Συνομηλίκων ως Διαμεσολαβητές του

Επιπτώσεις γειτονιάς στην προσβολή των εφήβων:

Οι μέθοδοι γονικής μέριμνας και οι σχέσεις των εφήβων με παρεκκλίνοντες συνομηλίκους βρέθηκαν και οι δύο ως σημαντικοί μεσολαβητές των επιπτώσεων της γειτονιάς στη βίαιη προσβολή. Τα φτωχά δομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της γειτονιάς σχετίζονταν έμμεσα με τη συμμετοχή συμμοριών μέσω των επιπτώσεών τους στις πρακτικές ανατροφής των παιδιών (χαμηλή παρακολούθηση, σκληρή πειθαρχία και χαμηλή γονική συμμετοχή) και η συμμετοχή σε συμμορίες μεσολάβησε την επιρροή της αναποτελεσματικής ανατροφής των παιδιών στη διαπροσωπική βία.

Χαρακτηριστικά που διαθέτει ένα άτομο και που μπορεί να οδηγήσει σε εγκληματική συμπεριφορά 

• Αντικοινωνικές αξίες: Αυτό αναφέρεται συχνά ως εγκληματική σκέψη. Περιλαμβάνεται ο παράνομος εξορθολογισμός ή η ιδέα ότι η εγκληματική τους δράση ήταν δικαιολογημένη. Οι άνθρωποι που παρουσιάζουν αυτό το χαρακτηριστικό συχνά κατηγορούν τους άλλους για τις ανεπιθύμητες ενέργειές τους και εκδηλώνουν έλλειψη τύψεων.
• Εγκληματίες συνομήλικοι: Τα άτομα με αυτό το χαρακτηριστικό έχουν συχνά συνομηλίκους που εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες. Οι περισσότεροι εμπλέκονται σε εθισμό σε ουσίες, όπως κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ. Η πίεση των ομοτίμων συχνά πείθει ένα άτομο να συμμετάσχει σε παράνομες ενέργειες. Θα επιδείξουν επίσης συνήθως έλλειψη συμμετοχής υπέρ της κοινωνικής κοινότητας.
• Αντικοινωνική προσωπικότητα: Αυτά τα χαρακτηριστικά συχνά περιλαμβάνουν παρεκκλίνουσα συμπεριφορά που εμφανίζεται πριν από την ηλικία των δεκαπέντε ετών, όπως φυγή, παράλειψη σχολείου, τσακωμοί, εκφοβισμός, ψέματα, κλοπές και βλάβη είτε ζώων είτε περιουσιακών στοιχείων.
  
• Δυσλειτουργική οικογένεια: Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά είναι η έλλειψη συναισθηματικής και σωματικής υποστήριξης από τα μέλη της οικογένειας. Η οικογένεια ενός ατόμου στερείται δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων και συχνά αδυνατεί να επικοινωνήσει σωστά. Τα μέλη της οικογένειας συχνά δεν διαθέτουν τις δεξιότητες για να εκφραστούν κατάλληλα. Συχνά εμπλέκονται και σε εγκληματικές συμπεριφορές.
  
• Χαμηλός αυτοέλεγχος: Αυτό περιλαμβάνει την ικανότητα να ρυθμίζει κανείς τον θυμό και τον παρορμητισμό του. Τα άτομα με αυτή την τάση συχνά κάνουν πράγματα που δεν σκοπεύουν να κάνουν και αποτυγχάνουν να σκεφτούν πριν κάνουν. Η στάση επικεντρώνεται στο εδώ και τώρα παρά στις επιπτώσεις της συμπεριφοράς.
  
• Κατάχρηση ουσιών: Δια βίου χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ που έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ικανότητα κάποιου να συμμετέχει σε υπολογιστικές και παραγωγικές δραστηριότητες. Υπάρχει συχνά μια αυξανόμενη ανοχή στα ναρκωτικά, καθώς και μια δυσκολία διακοπής της χρήσης.
  

πηγές:

Τζον Χέγκερ. (2015). 6 χαρακτηριστικά που οδηγούν σε εγκληματική συμπεριφορά

Χε Λεν Τσάγκ, Λόρενς Στέινμπερκ. (2006). Σχέσεις μεταξύ παραγόντων γειτονιάς, γονεϊκές συμπεριφορές, συνομήλικοι. Απόκλιση και Παραβατικότητα μεταξύ Σοβαρών Ανηλίκων Παραβατών, Αναπτυξιακή Ψυχολογία

ΝτεΚέγιε, Άλαν Π. (2009). Μέσα στα εγκληματικά μυαλά